மோட்சபறவை


நித்யம் என்னும் நெருப்பு நெஞ்சுக்குள் என்றும் எரியட்டும் நைமித்திகம் என்னும் நதி நாள்தோறும் நம்மைத் துடைத்துச் செல்லட்டும் காமியம் என்னும் காற்று கனிந்த ஆசையாய் மட்டும்… கடுமையாய் அல்ல சாத்வீகம் என்னும் சிறகு சலனமற்ற நிஷ்காமியத்தில் முளைத்திடட்டும் அந்தச் சிறகின் ஒரு இறகு நித்யம் மற்றொரு இறகு நைமித்திகம் காற்றடிக்கும் போது காமியம் நெருப்பு எரிய நதி ஓட காற்று அடிக்க சிறகு சிறகு அடிக்க மூன்றும் ஒருமிக்கும் போது உயிர்ப் பறவை ஒரு கணத்தில் பிறவிப் பிணியைத் தாண்டி மோட்சம் என்னும் நீல வானில் மௌனமாய் பறக்கும் அங்கே தீயும் இல்லை நதியும் இல்லை காற்றும் இல்லை சிறகும் இல்லை ஒரு புள்ளொளி மட்டும் “ஓம்” என்று ஒலிக்கும்… என்றென்றும்… ஹர ஹர மஹாதேவ்… ஓம் நமசிவாய! ......
நித்ய கர்மா என்றால், இந்து சமயத்தில் (வேதங்களும் ஷாஸ்திரங்களும் குறிப்பிடும்) தினசரி கடமையாக செய்ய வேண்டிய அனுஷ்டானங்கள் அல்லது கடமைகள் ஆகும்.இவை நித்ய கர்மா (Nitya Karma) என அழைக்கப்படுவதற்குக் காரணம், இவற்றைத் தவறாமல் தினந்தோறும் (அல்லது நியமிக்கப்பட்ட காலங்களில்) செய்ய வேண்டும் என்பதே. இவை எந்தக் குறிப்பிட்ட பலனை எதிர்பார்த்துச் செய்யப்படுவதல்ல, மாறாக கடமையாகவே செய்யப்பட வேண்டியவை.
நைமித்திக கர்மா (நைமித்திகம் கர்மா) என்றால், இந்து தர்மத்தில் (வேத மரபில்) ஒரு குறிப்பிட்ட காரணம் அல்லது நிமித்தம் (சிறப்பு சந்தர்ப்பம்) ஏற்படும்போது கட்டாயம் செய்ய வேண்டிய கடமைகள் அல்லது சடங்குகளைக் குறிக்கும்.
இந்து மதத்தில் (சனாதன தர்மத்தில்) "கர்மா" என்பது செயல்கள் அல்லது வினைகளைக் குறிக்கும். இவை பல வகைகளாகப் பிரிக்கப்படுகின்றன. குறிப்பாக,குறிப்பாக, காமிய கர்மா (Kamya Karma அல்லது Kāmya Karma) என்பது குறிப்பிட்ட ஆசை அல்லது பலனை எதிர்பார்த்து செய்யப்படும் செயல்கள் அல்லது சடங்குகள் ஆகும்.

குன்றுதோறாடும் குமரவேள்

    குன்றுதோறாடும் குமரவேள்

குருசிலை மேல குவவுமணி மாடம் குருதி வழிந்த குரவை மகளிர் குருதிப் பூச்சூட்டி ஆடும் பொழில்அம் குன்றகத் தானை வேலன் விளையாடும் பரங்குன்றம் பாரித்து நின்றோனே! வென்றி வேல் வேந்தன் வெண்குடை நிழற்றிய வெற்றிவேல் செஞ்சுடர் வேல் கொண்டு சூரனை வதைத்த செழும்பொழில் அமரர் மகளிர் அணி செய்து அமுதம் ஈந்து அசுரர் அடர்த்து அவுணர் அழித்து அழித்து அண்டம் காத்த அருமை மைந்தன் குரவை மகளிர் குருதிப் பூச்சூட்டி குருதிஞ்சி மலர்ந்து குலவும் பொழில் குருகு இனம் கூடிக் குழுமிய பொழில் குயிலோசை கூவும் குன்றம் செந்தீச் செழும்பொழில் செழும்பொழில் அமர்ந்த செல்வன் செல்வம் பெருக்கும் செம்மல் செம்மல் மகளிர் சென்று பணியும் பரங்குன்றம் பாரித்து நின்றோனே! பார்மகளிர் பார்த்து மகிழ்ந்து பரிபாடல் பாடி பணிந்து நிற்கும் பரங்குன்றம் பாரித்து நின்றோனே! வேலவன் விளையாடும் விடம் வேல் கொண்டு வென்ற வெற்றிவேல் வெற்றி வேல் வேந்தன் வெண்குடை நிழற்றிய வெற்றி வேல் தெய்வானை திருமணம் செய்த திருத்தலம் திருமணம் செய்து அமர்ந்த திருத்தலம் திருமால் மைந்தன் திருமணம் செய்த இடம் திருப்பரங்குன்றம் திருமண இடம்! வானோர் வந்து பார்த்து மகிழ்ந்து மண்ணோர் மகிழ்ந்து பாடிய மணமகன் மணமகள் மகிழ்ந்து அமர்ந்த மணி மாடம் மிளிர்ந்து நின்றது குன்றத்து மேல குவவு மணி மாடம் அம் தீம் பொழில் அலங்கல் அணி செய்ய வான் பொழில் தோறும் வண்டு பாட மா மதம் யானை வயிர் வாய் முழங்க வேழம் வீழ்ந்து வெம் பரல் உண்டு வெம் சிலை வீரன் வெண்குடை நிழற்ற அம் சிலை வீரன் அணிமணி முடி சூடி திங்கள் போலத் திகழ்ந்து நின்ற தெய்வானை திருமணம் செய்து திருப்பரங்குன்றத்து அமர்ந்த திருமால் மைந்தன் வேல் வல்லான் வென்றி வேந்தன் மா மணி முடி மன்னவன் தன் மணமகள் தெய்வானை தன் மணிமுடி சூடி தன் திருவடி தொழுது நின்ற பரங்குன்றத்துப் பார் மகளிர் பாடிய பரிபாடல் இது வானோர் வந்து பார்த்து மகிழ்ந்த மண்ணோர் மகிழ்ந்து பாடிய திருப்பரங்குன்றத்துத் திருமணம் என்றும் என்றும் ஏத்தி வாழ்க! என்றும் என்றும் ஏத்தி வாழ்க! என்றும் என்றும் ஏத்தி வாழ்க! என்றும் என்றும் ஏத்தி வாழ்க! பரங்குன்றம் பாரித்து நின்றோனே! பரங்குன்றம் பாரித்து நின்றோனே! பரங்குன்றம் பாரித்து நின்றோனே! பரங்குன்றம் பாரித்து நின்றோனே! வேலவன் விளையாடும் விடம் வேலவன் விளையாடும் விடம் வேலவன் விளையாடும் விடம் வேலவன் விளையாடும் விடம் குன்றுதோறாடும் குமரவேள் குன்றுதோறாடும் குமரவேள் குன்றுதோறாடும் குமரவேள் குன்றுதோறாடும் குமரவேள் பரங்குன்றம் பாரித்து நின்றோனே! பரங்குன்றம் பாரித்து நின்றோனே! பரங்குன்றம் பாரித்து நின்றோனே! பரங்குன்றம் பாரித்து நின்றோனே! வெல்க வெல்க வெல்க! வெல்க வெல்க வெல்க! வெல்க வெல்க வெல்க! வெல்க வெல்க வெல்க! திருப்பரங்குன்றம் வெல்க! திருப்பரங்குன்றம் வெல்க! திருப்பரங்குன்றம் வெல்க! திருப்பரங்குன்றம் வெல்க

மோட்சபறவை

நித்யம் என்னும் நெருப்பு நெஞ்சுக்குள் என்றும் எரியட்டும் நைமித்திகம் என்னும் நதி நாள்தோறும் நம்மைத் துடைத்துச் செல்லட்டும் காமியம் என்னும் க...