கல்லாப் பிழையும், கருதாப் பிழையும்,

"கல்லாப் பிழையும், கருதாப் பிழையும், கசிந்துருகிநில்லாப் பிழையும், நினையாப் பிழையும்" என்பது பட்டினத்தார் அருளிய சிவபெருமான் குறித்து பாடிய பாடலின் பகுதி ஆகும், இதன் பொருள் இறைவனைப் பற்றி கற்காத பிழை, நினைத்துப் பார்க்காத பிழை, அவனது பெருமைகளைப் போற்றி உருகி நிற்காத பிழை, மற்றும் அவனை சிந்திக்காத பிழை ஆகிய பல பிழைகளையும் பொறுத்தருள்வாய் என்பதே ஆகும்.
 

இந்த வரிகளுக்குப் பிறகு, நின் அஞ்செழுத்தைச் சொல்லாப் பிழையும் (நமசிவாய என்ற மந்திரத்தை சொல்லாத குற்றமும்), துதியாப் பிழையும் (துதிக்காத குற்றமும்), தொழாப் பிழையும் (தொழாத குற்றமும்) போன்ற மற்ற பிழைகளையும் பொறுத்தருளுமாறு கச்சி ஏகம்பனனிடம் (சிவபெருமான்) வேண்டுகிறார். 

கரும்பில் மூன்று வகை.
கறுப்பாக உள்ள கரும்பு தின்ன இனிக்கும்.
வெள்ளையாக உள்ளது சர்க்கரை உற்பத்திக்குப்
பயன்படும்,
மூன்றாவது வகையான பேய்க்கரும்பு எதற்கும்
பயன்படாது.

அது பெயரளவிலும் தோற்ற அளவிலும் தான்
கரும்பு. பட்டினத்தார் கையில் உள்ளது பேய்க்கரும்பு.

“பேய்க்கரும்பு உனக்கு எங்கு இனிக்கிறதோ,
அங்குதான் உனக்கு முக்தி” என்று பட்டனத்தாருக்கு
அருளப்பட்டு, அது திருவொற்றியூரில் இனித்தது
என்பது அடிகள் வரலாறு.

வாழ்க்கை என்பது நிரந்தரமான இன்பம் தராது. அதிலிருந்து முக்தி கிடைத்த பின்தான் அது உண்மையில் இனிக்கும் என்று பொருள்!

பட்டினத்தார் கையில் உள்ள கரும்பு, வாழ்க்கை இனிப்பானது என்பதைச் சொல்லத்தானே?

மேற்புறத்தில் கசப்பு கீழ்ப்புறத்தில் இனிப்பு இது பட்டினத்தார் கையில் உள்ள கரும்பு.

இடவெளியில் எல்லாம் உணர்ந்து நல்லன எடுத்து அல்லன தவிர்க்கும் நுனிக்கரும்பு கசக்கும். நல்லன சேர்க்கும் அடிக்கரும்பு இனிக்கும்.

அனுபவம் கசக்கும்.பக்குவம் இனிக்கும்.

ஜாதிகள் இல்லையடி பாப்பா பாரதி பாடினார், நெஞ்சில் நம்பினேன்

 

ஜாதிகள் இல்லையடி பாப்பா

பாரதி பாடினார், நெஞ்சில் நம்பினேன்

நட்பை விதைத்து, உள்ளம் திறந்து

எல்லோரையும் ஒன்றென நேசித்தேன் . 

பள்ளியில் கேட்டேன், கவிதையின் நாதம்

கைகள் கோர்த்து, கனவில் பயணித்தோம்

ஜாதியின் பேர் இல்லை, நினைத்து மகிழ்ந்தோம்

ஒற்றுமை வாழ்வில் இன்பம் கண்டோம்

ஆனால் கனவு, மெல்ல உடைந்தது

புன்னகை மறைந்து, உண்மை எழுந்தது

நிழலாய் ஜாதி, மனிதம் தடுத்தது

பிரிவின் கோடு இன்னும் இருந்தது.

ஜாதிகள் இல்லையடி பாப்பா

பாரதி பாடினார், நெஞ்சில் நம்பினேன்

நட்பை விதைத்து, உள்ளம் திறந்து

எல்லோரையும் ஒன்றென நேசித்தேன்  .

நரைத்த பின்னே, உண்மை தெரிந்தது

மனிதர் மனதில், பாகுபாடு உண்டு

கோவிலும் தெருவும், பிரிவைப் பேசுது

பாரதி கனவு, இன்னும் தூங்குது.

ஆயினும் நெஞ்சம், நம்பிக்கை தாங்குது

ஒற்றுமை விதையை, தூவுவோம் மீண்டும்

கைகள் கோர்ப்போம், புதிய பயணத்தில்

ஜாதியை வெல்வோம், உறுதி மனதில்  .

ஜாதிகள் இல்லையடி பாப்பா

பாரதி பாடினார், நெஞ்சில் நம்பினேன்

நட்பை விதைத்து, உள்ளம் திறந்து

எல்லோரையும் ஒன்றென நேசித்தேன்  .

நரைத்த பின்னே, உண்மை தெரிந்தது

மனிதர் மனதில், பாகுபாடு உண்டு

கோவிலும் தெருவும், பிரிவைப் பேசுது

பாரதி கனவு, இன்னும் தூங்குது.

ஆயினும் நெஞ்சம், நம்பிக்கை தாங்குது

ஒற்றுமை விதையை, தூவுவோம் மீண்டும்

கைகள் கோர்ப்போம், புதிய பயணத்தில்

ஜாதியை வெல்வோம், உறுதி மனதில்  .

புதிய உலகம், நாம் படைப்போம்

ஜாதியின் நிழலை, அழித்து மறப்போம்

பாரதி குரல், இன்னும் எழுந்தது

மனிதம் வெல்லும், நம்பிக்கை கொண்டது!

The Sleep Meditation

இரவின் அமைதியில் உடல் உறங்கும் வேளை, ஆன்மா விழித்தெழுந்து பயணிக்கும் யோகானந்தா குருவின் அருள் வழியில், கிரியா யோகா ஒளியைப் பரப்பும் மேற்கு உலகம் அறிந்த அற்புதம், அவரின் தெய்வீகப் பாதை சுயத்தின் ஆழத்தைத் தேடி செல்ல, தூக்கம் தொடக்கமாக மாறும் அழகு பரமஹம்சா யோகி உயர்ந்தவர், கிழக்கின் ஞான ஒளியைத் தந்தவர் கிரியா யோகாவை உலகிற்கு அளித்து, ஆன்மாவின் மர்மத்தை வெளிப்படுத்தினார் உடல் ஓய்வு கொள்ளும் அந்த நேரம், ஆன்மா உள் உலகம் தேடும் இரவு சாதனா எனும் புனித மார்க்கம், அவர் காட்டிய அற்புத வழி இரவின் அமைதியில் உடல் உறங்கும் வேளை, ஆன்மா விழித்தெழுந்து பயணிக்கும் யோகானந்தா குருவின் அருள் வழியில், கிரியா யோகா ஒளியைப் பரப்பும் மேற்கு உலகம் அறிந்த அற்புதம், அவரின் தெய்வீகப் பாதை சுயத்தின் ஆழத்தைத் தேடி செல்ல, தூக்கம் தொடக்கமாக மாறும் அழகு தூக்கம் நாளின் இறுதி அல்லவே, ஆழ்ந்த உள் பயணத்தின் ஆரம்பம் ஆன்மா விழித்து அலையும் போது, தெய்வ ஒளியில் திளைக்கும் யோகானந்தா போதித்த உண்மை, இரவில் சமாதி நிலை அடையும் உண்மை சுயத்தைச் சந்தித்து, இதயம் ஆனந்தத்தில் நிரம்பும் ஓம் ஓம் என மெதுவாய் ஓதி, அஜ்னா சக்ரா ஒளிரச் செய்ய ஆன்மாவின் மென்மை புன்னகை, இரவை ஒளிமயமாக்கும் யோகானந்தா அருளின் மகிமையால், தூக்கம் தியான நிலையாகும் நித்திய ஆன்மாவின் அழகு, என்றும் விழித்திருந்து சிரிக்கும் இரவின் அமைதியில் உடல் உறங்கும் வேளை, ஆன்மா விழித்தெழுந்து பயணிக்கும் யோகானந்தா குருவின் அருள் வழியில், கிரியா யோகா ஒளியைப் பரப்பும் மேற்கு உலகம் அறிந்த அற்புதம், அவரின் தெய்வீகப் பாதை சுயத்தின் ஆழத்தைத் தேடி செல்ல, தூக்கம் தொடக்கமாக மாறும் அழகு

Kriya Yoga Path of Meditation

கிரியா யோகா, தியான வழி, பரமஹம்சரின் அருள் ஒளி, மனம் அமைதி, உள்ளம் பிரகாசம், இறைவனுடன் இணைந்து வாழ்வோம் நாம்! பிராண சக்தி ஓடும் உடலில், குண்டலினி எழுந்து மலரும், துன்பங்கள் போக்கி, சுகம் தரும், கிரியா யோகா, எங்கள் வழிகாட்டி. யோகானந்தர் காட்டிய பாதை, ஆன்மீக வாழ்வின் சிறந்த கலை, உலக மாயை தாண்டி செல்வோம், இறை அன்பில் மூழ்கி மகிழ்வோம். கிரியா யோகா, தியான வழி, பரமஹம்சரின் அருள் ஒளி, மனம் அமைதி, உள்ளம் பிரகாசம், இறைவனுடன் இணைந்து வாழ்வோம் நாம்! சுவாச கட்டுப்பாடு, மனதை அடக்கு, சக்தி மையங்கள் திறந்து விடு, புனித அறிவியல், சமநிலை வாழ்வு, கிரியா யோகா, உயிரின் ரகசியம். குரு பாதம் போற்றி, பயிற்சி செய்வோம், உண்மை அறிந்து, முக்தி பெறுவோம், அமைதி உலகம் கட்டி எழுப்புவோம், யோகா ஒளியால் வென்றிடுவோம்! ஓம் ஓம் ஓம், கிரியா யோகா, எங்கள் ஆன்மாவின் பாடல் இது, பரமஹம்சரே, உன் அருளால், நித்திய இன்பம் அடைவோம் நாம்!

சிந்தூர் பொட்டு, நெற்றியில் ஒளிருது, மங்களத்தின் புன்னகை, மனதை அள்ளுது

சிந்தூர் பொட்டு, நெற்றியில் ஒளிருது, மங்களத்தின் புன்னகை, மனதை அள்ளுது! குங்குமத்தின் கீற்று, கோலமாய் பூத்து, தமிழ் மண்ணின் பெருமை, பாட்டாகி மலருது! பன்னீர் மலர் தொட்டு, நெற்றியில் இட்டு, பார்வையில் அன்பு, பொங்குது நித்தம். தாய்மையின் கருணை, தலைமையின் வரமாய், சிந்தூரம் பேசும், தமிழரின் பெருமையாய்! சிவப்பு ஒளி வீசும், கனவுகள் ஆயிரம், நம்பிக்கை தருவது, மங்களம் நிறையும்! சிந்தூர் பொட்டு, நெற்றியில் ஒளிருது, மங்களத்தின் புன்னகை, மனதை அள்ளுது! வீட்டில் விளக்காக, வாழ்வில் ஒளியாக, பெண்மையின் அழகு, பொலிகின்ற முகமாக. கோவிலின் மணியோசை, பாட்டின் இனிமையாக, சிந்தூரம் சொல்லும், பண்பாட்டின் கதையாக! அன்பின் அடையாளம், ஆசையின் உருவாக, திருமணத்தின் பந்தம், மனதில் நிறைவாக. சிந்தூர் பொட்டு, நெற்றியில் ஒளிருது, மங்களத்தின் புன்னகை, மனதை அள்ளுது! சிந்தூர் பொட்டு, நெற்றியில் ஒளிருது, மங்களத்தின் புன்னகை, மனதை அள்ளுது! குங்குமத்தின் கீற்று, கோலமாய் பூத்து, தமிழ் மண்ணின் பெருமை, பாட்டாகி மலருது! எந்நாளும் ஒளிரட்டும், சிந்தூரப் பொட்டு, மங்களம் பொழியட்டும், வாழ்வில் எந்நேரமும்! தமிழரின் பண்பாடு, பொட்டாகி வாழட்டும், சிந்தூரம் என்றும், மனதில் புன்னகையாக!

மகா மிருத்யுஞ்சய #மந்திரம்

"ஓம் த்ரயம்பகம் யஜாமஹே ஸுகந்திம் புஷ்டிவர்த்தனம் |

உர்வாருகமிவ பந்தனான்-ம்ருத்யோர்முக்ஷீய மாம்ரிதாத் ||"

நோய் இல்லாமல் வாழ்வதே மிகப் பெரிய சொத்து என வேதந்திரமும் புராணங்களும் சொல்கின்றன. அத்தனை மிகப் பெரிய சொத்தை அருளக் கூடியது மகா மிருத்யுஞ்ஜய மந்திரமாகும். இந்த மந்திரத்தை ஒரு முறை சொன்னால் கூட அது கவசம் போல் இருந்து நம்மை காக்கும் சக்தி படைத்தது ஆகும்.

சிவனுக்குரிய மிக முக்கியமான மந்திரம் மகா மிருத்யுஞ்சய மந்திரம் ஆகும். மார்கண்டேயரை போல் சாகா வரம் அருளும் படி சிவனிடம் வேண்டுவதற்கு சமமான மந்திரம் இதுவாகும். காயத்ரி மந்திரத்திற்கு அடுத்த படியாக மிக பழமையான மந்திரமாக கருதப்படும் இந்த மந்திரம் நான்கு வேதங்களில் ரிக் மற்றும் யஜூர் ஆகிய இரண்டு வேதங்களில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது.

சிவ பெருமானுக்கு மிருத்யுஞ்சயன் என்ற திருநாமமும் உண்டு. இவரை மரணத்தில் இருந்து விடுவிப்பவராக உள்ளார். நீண்ட வாழ்வளிக்கும் மிக சக்தி வாய்ந்த மந்திரமாக மகாமிருத்யுஞ்சய மந்திரம் உள்ளது. வாழ்வை மீட்டுத் தரும் மந்திரமாகவும் இந்த மந்திரம் உள்ளது.

வாழ்வில் எல்லாம் நேரும் நல்லதும் கெட்டதும் மாறும் புரிந்தால் தெளிந்தால் போதும் அமைதி வந்தே சேரும்

இந்த நேரம் எங்கோ மழை பொழிகின்றது 

இதே நேரம் எங்கோ வெயில் சுடுகின்றது 

செடியில் எங்கோ  மலர் துளிர்க்கின்றது 

புயலில்  எங்கோ மரம் விழுகின்றது!

உலகம் இரண்டையும் பார்க்கின்றது 

மனிதன் மனமே மயங்குகின்றது !

வாழ்வில் எல்லாம் நேரும் நல்லதும்  கெட்டதும் மாறும்

புரிந்தால் தெளிந்தால் போதும்  அமைதி வந்தே சேரும் 

புரிந்தால் தெளிந்தால் போதும் அமைதி வந்தே சேரும் !

இந்த நேரம் எங்கோ  மழலை அழுகின்றது 

இதே நேரம் சாலை மரணம் சிரிக்கின்றது

காதலில் எங்கோ முகம்  சிவக்கின்றது 

கண்ணீர் எங்கோ விழி வழிகின்றது!

உலகம் இரண்டையும் பார்க்கின்றது 

மனிதன் மனமே மயங்குகின்றது!

  

வாழ்வில் எல்லாம் நேரும் நல்லதும்  கெட்டதும் மாறும்

புரிந்தால் தெளிந்தால் போதும் அமைதி வந்தே சேரும் !

புரிந்தால் தெளிந்தால் போதும் அமைதி வந்தே சேரும் !

இந்த நேரம் எங்கோ கிரீடம் தலையேறியது 

இதே நேரம் எங்கோ மானம் பறிபோனது 

எரிமலை எங்கோ கனல் எறிகின்றது 

பனிமலை எங்கோ குளிர் தருகின்றது!

உலகம் இரண்டையும் பார்க்கின்றது 

மனிதன் மனமே மயங்குகின்றது!

 

வாழ்வில் எல்லாம் நேரும்  நல்லதும்  கெட்டதும் மாறும்

புரிந்தால் தெளிந்தால் போதும் அமைதி வந்தே சேரும் .

புரிந்தால் தெளிந்தால் போதும் அமைதி வந்தே சேரும் !

சின்னதொரு இதயத்திலே எண்ணம் நூறு எழுகின்றதே

சின்னதொரு இதயத்திலே 

எண்ணம் நூறு எழுகின்றதே  

சொல்ல நானும் ஓடி வந்தேன் 

கண்டபோதே ஊமை ஆனேன் 

சின்னதொரு இதயத்திலே 

எண்ணம் நூறு எழுகின்றதே...

ஹே ..ஹே.. ஹே...  

புன்னகை கண்டு வியந்தேன் 

புதிதாய் நானும் பிறந்தேன்...ஓ 

புன்னகை கண்டு வியந்தேன் 

புதிதாய் நானும் பிறந்தேன் 

வானில் கொஞ்சம் மிதந்தேன் 

சிறகே இன்றி பறந்தேன் 

கண்கள் காண்கின்றது...ஓ 

நெஞ்சம் தொலைகின்றது...ஹே 

உன்னைக் காணாத வேளையில் அலைகின்றது 

சின்னதொரு இதயத்திலே 

எண்ணம் நூறு எழுகின்றதே  

சொல்ல நானும் ஓடி வந்தேன் 

கண்டபோதே ஊமை ஆனேன் 

சின்னதொரு இதயத்திலே 

எண்ணம் நூறு எழுகின்றதே...

ஹே ..ஹே.. ஹே...  

சின்ன சின்ன மீன்கள்  

போன்ற நீல கண்கள்..ஓ

சின்ன சின்ன மீன்கள்  

போன்ற நீல கண்கள்

வேண்டும் உந்தன் அண்மை  

மெழுகு போன்ற பெண்மை 

முன்னம் தேர் வந்தது ...ஓ 

சொர்கம் வா என்றது...ஹே

இன்னும் சொல்லாத ஆசைகள் யார் தீர்ப்பது

சின்னதொரு இதயத்திலே 

எண்ணம் நூறு எழுகின்றதே  

சொல்ல நானும் ஓடி வந்தேன் 

கண்டபோதே ஊமை ஆனேன் 

சின்னதொரு இதயத்திலே 

எண்ணம் நூறு எழுகின்றதே...

ஹே ..ஹே.. ஹே.. 

மௌனமே பேசும்

வார்த்தைகள் தேவையில்லை, மௌனமே பேசும்

கண்ணோரம் காதல் சொல்லும், உயிர் அதை கேட்கும்

நெஞ்சில் ஒரு மெல்லிசை ஆடும்

மௌனமே... மௌனமே... காதல் பேசும்

நிலவின் புன்னகையில், இரவின் மடியில்

உன் பார்வை என்னை கூட்டிச் செல்லும் வெகுதூரம்

மழையின் மொழியில், காற்றின் அலையில்

உன் நினைவு என்னை ஆளுது மெல்லிய தூரம்

மௌனமே பேசும், உள்ளம் கேட்கும்

உன் துடிப்பில் என் கனவு மலரும்

வார்த்தைகள் தேவையில்லை, மௌனமே பேசும்

வார்த்தைகள் தேவையில்லை, மௌனமே பேசும்

கண்ணோரம் காதல் சொல்லும், உயிர் அதை கேட்கும்

நெஞ்சில் ஒரு மெல்லிசை ஆடும்

மௌனமே... மௌனமே... காதல் பேசும்

கடலின் அலையில், பூவின் மணத்தில்

உன் நேசம் என்னை இழுக்குது மெல்ல

நதியின் பயணம், மலரின் தலைவணங்கல்

உன் மூச்சில் என் உயிர் கரையுது தள்ள

மௌனமே பேசும், உள்ளம் கேட்கும்

உன் இதயத்தில் என் நிழல் தெரியும்

வார்த்தைகள் தேவையில்லை, மௌனமே பேசும்

என் உயிரே, என் உலகே

மௌனத்தில் உன்னை காண்பேன் நானே

வார்த்தைகள் தேவையில்லை, மௌனமே பேசும்

காதல் வாழும், மௌனத்தில் மட்டும்.

வீணை நாதம் தரும் தாயே, சரஸ்வதி அன்னை நீயே!

வீணை நாதம் தரும் தாயே, சரஸ்வதி அன்னை நீயே! ஞான ஒளியை அளித்திடுவாய், கல்வி செல்வம் தந்திடுவாய்! வெண்ணிற மலரில் வீற்றிருப்பாய், வாக்கினில் ஒளியைத் தீட்டிடுவாய்! புத்தகம் கையில் ஏந்தி நிற்பாய், புலமையை எங்கும் பரப்பிடுவாய்! கவிதை நயத்தில் கரை சேர்ப்பாய், கலைகளில் அழகை நிறைவாக்குவாய்! அறியாமை இருளை அகற்றிடுவாய், அன்புடன் அருளைப் பொழிந்திடுவாய்! வசந்த கால மலர்போல் நீயே, வாக்குவன்மை தரும் தெய்வமே நீயே! உன் பாதம் பணிந்து வேண்டிடுவோம், எந்நாளும் உன்னைப் போற்றிடுவோம்!

பொல்லாத மனிதர் சொல்லாமல் திருந்த நல்லோரை எல்லோரும் கொண்டாட ணும்!

இந்த திண்ணைப் பேச்சு வீரரிடம் – ஒரு

கண்ணா யிருக்கணும் அண்ணாச்சி – நாம

ஒண்ணா இருக்கணும் அண்ணாச்சி!

பொல்லாத மனிதர் சொல்லாமல் திருந்த

நல்லோரை எல்லோரும் கொண்டாட ணும்!

இந்த திண்ணைப் பேச்சு வீரரிடம் – ஒரு

கண்ணா யிருக்கணும் அண்ணாச்சி – நாம

ஒண்ணா இருக்கணும் அண்ணாச்சி!

தர்மமென்பார் நீதியென்பார் தரமென்பார்

சரித்திரத்துச் சான்று சொல்வார் !

தன்மான வீரரென்பார் மர்மமாய்ச் சதிபுரிவார்!

வாய்பேசா அபலைகளின் வாழ்வுக்கு நஞ்சுவைப்பார்!

கர்மவினை யென்பார் பிரமனெழுத் தென்பார் கடவுள்மேல் குற்றமென்பார்! 

இந்த திண்ணைப் பேச்சு வீரரிடம் – ஒரு

கண்ணா யிருக்கணும் அண்ணாச்சி – நாம

ஒண்ணா இருக்கணும் அண்ணாச்சி.

எந்நாளும் உலகில் ஏமாற்றும் வழிகள்

இல்லாத நன்னாளை உண்டாக்கணும்.

பொது நலம் பேசும் புண்யவான்களின்

போக்கினில் அநேக வித்யாசம்.

புதுப் புது வகையில் புலம்புவ தெல்லாம்

புத்தியை மயக்கும் வெளி வேஷம்!

பொல்லாத மனிதர் சொல்லாமல் திருந்த

நல்லோரை எல்லோரும் கொண்டாட ணும். 

இந்த திண்ணைப் பேச்சு வீரரிடம் – ஒரு

கண்ணா யிருக்கணும் அண்ணாச்சி – நாம

ஒண்ணா இருக்கணும் அண்ணாச்சி.

பொல்லாத மனிதர் சொல்லாமல் திருந்த

நல்லோரை எல்லோரும் கொண்டாட ணும்!

இந்த திண்ணைப் பேச்சு வீரரிடம் – ஒரு

கண்ணா யிருக்கணும் அண்ணாச்சி – நாம

ஒண்ணா இருக்கணும் அண்ணாச்சி.

எந்நாளும் உலகில் ஏமாற்றும் வழிகள்

இல்லாத நன்னாளை உண்டாக்கணும்!

பொல்லாத மனிதர் சொல்லாமல் திருந்த

நல்லோரை எல்லோரும் கொண்டாட ணும்!

வேதங்களின் மந்திரமாய், இமயத்தில் ஒலித்திடுவேன்

வேதங்களின் மந்திரமாய், இமயத்தில் ஒலித்திடுவேன்,

என் உயிர் மண்ணோடு பிணைந்தது, வேதங்களுடன் ஒன்றானது,

வேதங்களின் மந்திரமாய், இமயத்தில் ஒலித்திடுவேன்,

இமயமலை ஆகாமல்... எனது உயிர் போகாது!  

கங்கை நதி பாயும் வெள்ளம், வேதத்தின் ஒலி கொண்டது,

அதன் அலைகள் என்னை அழைக்கும், ஆத்மாவை தொட்டது,

சிவனின் மடியில், மலையின் நிழலில்,

என் இதயம் தியானத்தில் மூழ்குது,

ஓம் நமசிவாய, மந்திரம் உயிராய்,

என் பயணம் இமயத்தில் தொடருது!  

வேதங்களின் மந்திரமாய், இமயத்தில் ஒலித்திடுவேன்,

என் உயிர் மண்ணோடு பிணைந்தது, வேதங்களுடன் ஒன்றானது,

வேதங்களின் மந்திரமாய், இமயத்தில் ஒலித்திடுவேன்,

இமயமலை ஆகாமல்... எனது உயிர் போகாது!  

அக்னியின் தீயில், வேதம் பிறந்தது,

அதன் ஒளியில் என் பாதை கிடைத்தது,

மலையின் மௌனம், மந்திரம் பேசுது,

என் ஆன்மா அதில் கரைந்து விடுது,

நாதமாய் நானும், வேதமாய் மாறி,

இமயத்தின் காற்றில் பறந்திடுவேன்,

என் உயிர் என்றும், மண்ணுடன் உள்ளது,

வேதங்களின் இதயத்தில் நிலைத்தது!  

வேதங்களின் மந்திரமாய், இமயத்தில் ஒலித்திடுவேன்,

என் உயிர் மண்ணோடு பிணைந்தது, வேதங்களுடன் ஒன்றானது,

வேதங்களின் மந்திரமாய், இமயத்தில் ஒலித்திடுவேன்,

இமயமலை ஆகாமல்... எனது உயிர் போகாது!  

இமயத்தின் உச்சியில், வானம் தொடுது,

வேதத்தின் சக்தி, உள்ளம் நிறைத்தது,

என் மூச்சில் ஒலிக்கும், ஓங்கார நாதம்,

அது என்னை இறைவனில் சேர்க்குது,

பிறவிகள் தாண்டி, முக்தியை தேடி,

நான் வேத மார்க்கத்தில் நடந்திடுவேன்,

இமயமலை என்னை, அழைத்து நிற்குது,

என் உயிர் அதில் என்றும் வாழுது!  

வேதங்களின் மந்திரமாய், இமயத்தில் ஒலித்திடுவேன்,

என் உயிர் மண்ணோடு பிணைந்தது, வேதங்களுடன் ஒன்றானது,

வேதங்களின் மந்திரமாய், இமயத்தில் ஒலித்திடுவேன்,

இமயமலை ஆகாமல்... எனது உயிர் போகாது!

ஓம் நமசிவாய! ஓம் நமசிவாய! ஓம் நமசிவாய! 

ஓம் நமசிவாய! ஓம் நமசிவாய!

Telugu bhasha, sundara bhasha

"Ooooh… Aaaah… Telugu bhasha, sundara bhasha…"

"नमस्ते (Namaste) – నమస్కారం (Namaskāram) – Hello! 

धन्यवाद (Dhanyavaad) – ధన్యవాదాలు (Dhanyavādālu) – Thank you! 

मुझे तेलुगु सीखना है (Mujhe Telugu seekhna hai) –

నేను తెలుగు నేర్చుకుంటున్నాను (Nēnu Telugu nērcukuntunnānu) – I’m learning Telugu! 

"अरे! ये क्या है? (Are! Ye kya hai?) – ఇది ఏమిటి? (Idi ēmiṭi?) – What is this? 

तेलुगु में ये कैसे बोलें? (Telugu mein ye kaise bolen?) –

తెలుగులో ఇది ఎలా అంటారు? (Telugulō idi elā aṇṭāru?) – How do you say this in Telugu? 

"तेलुगु सीखो, मस्त सीखो! (Telugu seekho, mast seekho!) –

తెలుగు నేర్చుకో, ఫన్ గా నేర్చుకో! (Telugu nērcukō, fun gā nērcukō!) – Learn Telugu, learn it fun!

हिंदी से तेलुगु, ये है जुड़ाव! (Hindi se Telugu, ye hai judaav!) –

హిందీ నుండి తెలుగు, ఇది అద్భుతమైన కనెక్షన్! (Hindi nuṇḍi Telugu, idi adbhutamaina kānekṣan!) – From Hindi to Telugu, it’s a magical connection!"

"तुम कहाँ हो? (Tum kahaan ho?) – మీరు ఎక్కడ ఉన్నారు? (Mīru ekkaḍa unnāru?) – Where are you? 

मैं यहाँ हूँ! (Main yahaan hoon!) – నేను ఇక్కడ ఉన్నాను! (Nēnu ikkada unnānu!) – I am here! 

तुम कैसे हो? (Tum kaise ho?) – మీరు ఎలా ఉన్నారు? (Mīru elā unnāru?) – How are you? 

मैं बढ़िया हूँ! (Main badhiya hoon!) – నేను బాగున్నాను! (Nēnu bāgunnānu!) – I am fine! 

"दिल से बोलो (Dil se bolo) – హృదయంతో మాట్లాడు (Hr̥dayantō māṭlāḍu) – Speak from the heart,

तेलुगु में गाओ (Telugu mein gaao) – తెలుగులో పాడు (Telugulō pāḍu) – Sing in Telugu!

भाषा है प्यार की (Bhasha hai pyaar ki) – భాష ప్రేమ యొక్క (Bhāṣa prēma yokka) – Language is love,

समझो इसे, महसूस करो (Samjho ise, mehsoos karo) – అర్థం చేసుకో, అనుభవించు (Arthaṁ cēsukō, anubhavin̄cu) – Understand it, feel it!"

"Ooooh… Aaaah… Telugu bhasha, sundara bhasha…

नमस्ते (Namaste) – నమస్కారం (Namaskāram) – Hello…

धन्यवाद (Dhanyavaad) – ధన్యవాదాలు (Dhanyavādālu) – Thank you…

शुभ रात्रि (Shubh raatri) – శుభ రాత్రి (Śubha rātri) – Good night…"

நீ மனதால் அழகு, உள்ளம் தான் பெரியது

 நீ மனதால் அழகு, உள்ளம் தான் பெரியது,

தோற்றத்தை வைத்து மனிதனை நீ அளவிடல் ஆகாது! கண்ணுக்கு தெரிவது மாயை, உண்மை அல்லவே, நல்ல மனம் இருந்தால், வாழ்க்கை பொலிவாகுமே! வெளியில் தோற்றம் மாறலாம், மனம் மாறாது, நல்ல உள்ளம் இருந்தால், வாழ்வு தோல்வியாகாது. பொய்யான முகமூடி, உலகில் நிறையவே, அன்பு மட்டும் உண்மையை, என்றும் காட்டுமே! நீ மனதால் அழகு, உள்ளம் தான் பெரியது, தோற்றத்தை வைத்து மனிதனை நீ அளவிடல் ஆகாது! கண்ணுக்கு தெரிவது மாயை, உண்மை அல்லவே, நல்ல மனம் இருந்தால், வாழ்க்கை பொலிவாகுமே! பணமும் புகழும் வந்தாலும், மனம் முக்கியமே, அன்பும் பணிவும் இருந்தால், உயர்ந்திடுவோமே. தோற்றத்தில் உயர்ந்தவர், உள்ளத்தில் வீழலாம், நல்லவர் மனதினிலே, உலகம் வாழுமே! நீ மனதால் அழகு, உள்ளம் தான் பெரியது, தோற்றத்தை வைத்து மனிதனை நீ அளவிடல் ஆகாது! கண்ணுக்கு தெரிவது மாயை, உண்மை அல்லவே, நல்ல மனம் இருந்தால், வாழ்க்கை பொலிவாகுமே! எல்லோரும் ஒரு குடும்பம், அன்பில் இணைவோம், தோற்றத்தை மறந்து, மனதால் நடப்போம்!

பதவியும் பட்டமும் புகழைத் தராது

 பதவியும் பட்டமும் புகழைத் தராது,

செய்யும் செயலே உயர்வு தரும்! உலகம் நோக்கும், உள்ளம் உயரும், நல்ல செயலால் நாம் வாழ்ந்திடுவோம்! வார்த்தைகள் வெறும் காற்றில் பறக்கும், செயல்கள் மட்டுமே சரித்திரம் எழுதும்! ஒரு புன்னகை, ஒரு கைகொடுத்தல், மனித மனங்களை ஒன்று சேர்க்கும்! பதவியும் பட்டமும் புகழைத் தராது, செய்யும் செயலே உயர்வு தரும்! உலகம் நோக்கும், உள்ளம் உயரும், நல்ல செயலால் நாம் வாழ்ந்திடுவோம்! கல் தோன்றி மண் தோன்றாக் காலத்தில், நல்லோர் செயல்கள் நிலைத்து நின்றன! ஒரு விதை விதை, மரமாக வளரும், உன் செயல் வழியே உலகு பயன்பெறும்! பதவியும் பட்டமும் புகழைத் தராது, செய்யும் செயலே உயர்வு தரும்! உலகம் நோக்கும், உள்ளம் உயரும், நல்ல செயலால் நாம் வாழ்ந்திடுவோம்! எளியவர் உள்ளத்தில் இடம்பிடித்தால், எந்தப் பதவியும் தேவையில்லை! அன்பின் பயணம், உண்மையின் பாதை, நீ செய்யும் செயல் உன்னை உயர்த்தும்! பதவியும் பட்டமும் புகழைத் தராது, செய்யும் செயலே உயர்வு தரும்! உலகம் நோக்கும், உள்ளம் உயரும், நல்ல செயலால் நாம் வாழ்ந்திடுவோம்

வாரணம் ஆயிரம் சூழ வலம் செய்துநாரண நம்பி நடக்கின்றான் என்றெதிர் பூரண பொற்குடம் வைத்துப் புறமெங்கும் தோரணம் நாட்டக் கனாக்கண்டேன் தோழீ நான்.

                 

கண்ணனை மணம் செய்து கொள்வதுபோல் ஆண்டாள் கணவு கண்டாள்; தோழி! நகரத்தில் தோரணங்கள் கட்டப்பட்டுள்ளன; பூரண கும்பங்கள்  வைக்கப்பட்டுள்ளன. திருமணப்பந்தலிட்டு முத்துச் சரங்கள் தொங்கவிடப்பட்டுள்ளன. முகூர்த்த வேளை. கண்ணனோடு அமர்ந்திருக்கிறேன். கண்ணன் என்னைப் பாணிக்கிரகணம் செய்துகொள்கிறான். கையைப் பிடித்துக்கொண்டு தீ வலம் வருகிறான். என் காலைப் பிடித்து அம்மியின்மேல் எடுத்துவைக்கிறான். இவை எல்லாம் விரைவிலேயே நிறைவேறக் கண்ணன் அருள்வானோ! என்று தோழியிடம் கூறி மகிழ்கிறாள். பகவானுக்கு இடாத அன்னமும், வாரணமாயிரம் அனுஸந்திக்காத திருமணமும் பயனற்றவை. ஸ்ரீவைஷ்ணவர்கள் திருமாளிகைகளில் நடக்கும் திருமணத்தை ஆண்டாள் திருக்கல்யாணம் என்றே சொல்லலாம். கல்யாணத்தில் சீர் பாடல் கட்டத்தில் வாரணமாயிரம் அனுஸந்திப்பது வழக்கம். இப் பாடல்களைக் கேட்கும் புதுமணத் தம்பதிகள் விரைவிலேயே ஞானமும் பக்தியும் நிறைந்த நன்மக்களைப் பெற்று மகிழ்வார்கள்

1.வாரணம் ஆயிரம்

கண்ணன் கோதையை மணம்புரிய, ஆயிரம் யானைகள் புடைசூழ நகர் வலம் வருதல்.

வாரணம் ஆயிரம் சூழ வலம் செய்து நாரண நம்பி நடக்கின்றான் என்றெதிர் பூரண பொற்குடம் வைத்துப் புறமெங்கும் தோரணம் நாட்டக் கனாக்கண்டேன் தோழீ நான்.

பாடல் விளக்கம்

கோதையைத் திருமணம் செய்துகொள்ளக் கோவிந்தன் மணக்கோலம் கொண்டு வருகிறான். அப்படி வரும்போது அவனைச் சுற்றி ஓராயிரம் யானைகள் உடன் வருகின்றன. அவனை அந்த ஊரே பூரண கும்ப மரியாதையுடன் வரவேற்கிறது. இவ்வாறு கண்ணன் மணப்பந்தலுக்கு வரும் அழகையும் கம்பீரத்தையும் தோழியிடம் சொல்லிப் பூரிக்கிறாள் கோதை.

2.நாளை வதுவை மணம்

மணப்பந்தலில் மாதவன் பிரவேசித்தல்.

நாளை வதுவை மணமென்று நாளிட்டு பாளை கமுகு பரிசுடைப் பந்தல் கீழ் கோளரி மாதவன் கோவிந்தன் என்பான் ஓர் காளை புகுதக் கனாக் கண்டேன் தோழீ நான்.

பாடல் விளக்கம்

தோழீ, “நாளைய தினம் கண்ணனுக்கும் ஆண்டாளுக்கும்  திருமணவிழா” என்று நாள் நிச்சயித்துப் பின்னர் விவாகத்தின் முதல்நாள் செய்ய வேண்டிய சடங்குகளைச் செய்வதற்காகப், பாளையோடு கூடிய பாக்கு மரங்களால் அலங்காரம் செய்யப்பட்ட மணப்பந்தலின் கீழே, நரசிம்மன், மாதவன், கோவிந்தன் என்னும் திருநாமங்கள் உடைய கண்ணன் என்னும் இளங்காளை போல்வான் பிரவேசிக்க நான் கனாக் கண்டேன்.

3. இந்திரன் உள்ளிட்ட தேவர் குழாம்

இந்திரன் முதலிய தேவர்கள் மகள் பேசி மந்திரித்தல்.

இந்திரன் உள்ளிட்ட தேவர் குழாமெல்லாம் வந்திருந்து என்னை மகட்பேசி மந்திரித்து மந்திரக்கோடி உடுத்தி மணமாலை அந்தரி சூட்டக் கனாக் கண்டேன் தோழீ நான்.

பாடல் விளக்கம்

தோழீ, கண்ணனுக்கும் எனக்கும் நடக்கும் திருமணத்தைக் காண, இந்திரன் முதலிய தேவர்கள் மாப்பிள்ளை வீட்டாராக இந்தப் பூவுலகத்துக்கு வந்திருந்து, கண்ணனுக்கு மணமகளாக என்னைத் தரும்படி கேட்டு நிச்சயித்தனர். அதன்பின், கண்ணனின் உடன் பிறந்தாளான துர்க்கை எனக்குத் தூயதான புதிய ஆடையை உடுத்தி வாசனையுள்ள மலர்மாலையும் அணிவித்தாள், இவ்வாறு கனாக் கண்டேன்.

4. நாற்றிசைத் தீர்த்தம்

தீர்த்தம் நல்கிக் காப்பு நாண் கட்டுதல்.

நாற்றிசைத் தீர்த்தம் கொணர்ந்து நனி நல்கி பார்ப்பனச் சிட்டர்கள் பல்லாரெடுத்தேத்தி பூப்புனை கண்ணிப் புனிதனோடு என்றன்னை காப்பு நாண் கட்டக் கனாக் கண்டேன் தோழீ நான்.

பாடல் விளக்கம்

தோழீ, அந்தணர்கள் பலர் சேர்ந்து, நான்கு திசைகளிலிருந்தும் கொண்டு வரப்பட்ட புண்ணியத் தீர்த்தங்களை நன்றாக எங்கள்மீது தெளித்து, மந்திரம் சொல்லி வாழ்த்தினர். பின்னர் பலவகை மலர்களாலான மாலையணிந்த தூயோனான கண்ணனுக்கும் எனக்கும் காப்புக் கயிறு கட்டினர். இந்நிகழ்வுகளை நான் கனவில் கண்டேன்.

5. கதிரொளி தீபம்

மாப்பிள்ளை அழைப்பும் மணமேடை புகுதலும்.

கதிரொளி தீபம் கலசமுடனேந்தி சதிரிள மங்கையர் தாம் வந்தெதிர் கொள்ள மதுரையார் மன்னன் அடி நிலை தொட்டு, எங்கும் அதிரப் புகுதக் கனாக் கண்டேன் தோழீ நான்.

பாடல் விளக்கம்

தோழீ, பெருமை வாய்ந்த அழகினையுடைய இளம் பெண்கள் சூரியனது ஒளிபோன்ற பேரொளியுள்ள குத்துவிளக்குக்களையும் பொற்கும்பங்களையும் கையில் ஏந்தி, எதிர்கொண்டு அழைத்துவர, வடமதுரையின் மன்னனாகிய கண்ணன் பாதுகைகளைத் தரித்துக்கொண்டு பூமியெங்கும் அதிரும்படியாக மணமண்டபத்தில் எழுந்தருளுவதை நான் கனவில் கண்டேன்.

6. மத்தளம் கொட்ட

மத்தளம் கொட்டக் கைத்தலம் பற்றுதல்.

மத்தளம் கொட்ட வரிசங்கம் நின்றூத முத்துடைத் தாமம் நிரை தாழ்ந்த பந்தல் கீழ் மைத்துனன் நம்பி மதுசூதன் வந்து என்னைக் கைத்தலம் பற்றக் கனாக் கண்டேன் தோழீ நான்.

பாடல் விளக்கம்

தோழீ, மத்தளம் முதலிய வாத்தியங்கள் முழங்கவும் வரிகளையுடைய சங்குகள் ஒலிக்கவும், மைத்துனன் முறையுடையவனும் நற்குணங்கள் நிறைந்தவனும் மதுசூதனன் என்னும் பெயர் பூண்டவனுமான கண்ணன், முத்து மாலைகள் வரிசையாகத் தொங்கவிடப்பட்ட பந்தலின் கீழே வந்து என் கைகளைப் பற்றிக் கொண்டருள நான் கனாக் கண்டேன்.

7. வாய்நல்லார்

கோதையின் கைப்பற்றிக் கேசவன் தீவலம் வருதல்.

வாய் நல்லார் நல்ல மறையோதி மந்திரத்தால் பாசிலை நாணல் படுத்துப் பரிதி வைத்துக் காய்சின மாகளிறன்னான் என் கைப்பற்றித் தீவலம் செய்யக் கனாக் கண்டேன் தோழீ நான்.

பாடல் விளக்கம்

தோழீ, வாய்மையுடைய நல்ல வேதியர்கள், பொருத்தமான சிறந்த வேத மந்திரங்களை ஓத, அந்தந்தக் காரியங்களுக்கு இசைந்த மந்திரங்களின்படி, பசுமையான இலைகளையுடைய நாணல் புற்களைப் பரப்பிச், சமித்துக்களையிட்டுத் தீ வளர்க்க, மிக்க சினத்தையுடைய பெருங்களிறு போன்ற கம்பீரம் கொண்ட கண்ணன் என் கையைப் பிடித்துக் கொண்டு அத்தீயினை வலமாகச் சுற்றிவர நான் கனாக் கண்டேன்.

8. இம்மைக்கும் ஏழேழ் பிறவிக்கும் பற்றாவான்

திருக்கையால் தாள் பற்றி அம்மி மிதிப்பித்தல்.

இம்மைக்கும் ஏழேழ் பிறவிக்கும் பற்றாவான் நம்மையுடையவன் நாராயணன் நம்பி செம்மையுடைய திருக்கையால் தாள் பற்றி அம்மி மிதிக்கக் கனாக் கண்டேன் தோழீ நான்.

பாடல் விளக்கம்

தோழீ, இப்பிறப்பிற்கும் இனிவரும் ஏழேழ் பிறவிக்கும் பற்றுக் கோடாய் அடைக்கலம் தருபவனும் நம்மையெல்லாம் தனது உடைமையாகக் கொண்டவனும் சகல நற்குணங்களுடையவனும் நாராயணனுமான கண்ணன், சிறந்த தனது திருக்கைகளாலே எனது காலைப் பிடித்து அம்மியின் மேல் எடுத்து வைக்க, என்னை அம்மி மிதிக்கச் செய்ய, நான் கனாக் கண்டேன்.

9. வரிசிலை வாள்முகம்

கைமேல் கைவைத்துப் பொரியிடுதல்.

வரிசிலை வாள்முகத்து என்னைமார் தாம் வந்திட்டு எரிமுகம் பாரித்து என்னை முன்னே நிறுத்தி அரிமுகன் அச்சுதன் கைம்மேல் என் கைவைத்து பொரிமுகம் தட்டக் கனாக் கண்டேன் தோழீ நான்.

பாடல் விளக்கம்

தோழீ, அழகிய வில் போன்ற புருவத்தையும் ஒளிபொருந்திய முகத்தையுமுடைய எனது தமையன்மார் வந்து அக்கினியை நன்றாக எரியச் செய்து, அந்த அக்கினியின் முன்னே என்னை நிற்கச் செய்தார்கள்; பின்னர், நரசிம்மனாய்ச் சிங்க முகத்தை உடையவனும் அச்சுதனனுமான கண்ணனுடைய திருக்கையின் மேலே என் கையை வைத்து நெற்பொரியை அள்ளியெடுத்து அக்கினியிலிட்டு ஆகுதி செய்வதை நான் கனவில் கண்டேன்.

10. குங்குமம் அப்பி

ஆனைமேல் சென்று மஞ்சனம் ஆடுதல்.

குங்குமம் அப்பிக் குளிர்சாந்தம் மட்டித்து மங்கல வீதி வலம்செய்து மணநீர் அங்கவனோடும் உடன் சென்று அங்கானைமேல் மஞ்சனமாட்டக் கனாக் கண்டேன் தோழீ நான்.

பாடல் விளக்கம்

தோழீ, குங்குமக் குழம்பை உடலெங்கும் தடவிக், குளிர்ந்த சந்தனச் சாந்தை மிக அதிகமாகப் பூசி, யானையின் மீது கண்ணபிரானோடு சேர்ந்திருந்து, திருமணத்திற்காக அலங்கரிக்கப்பட்ட வீதிகளிலே ஊர்வலமாக வந்து, பின்னர் மணம் கமழும் மங்கல நீரினாலே எங்கள் இருவருக்கும் நீராட்டுவதாக நான் கனவில் கண்டேன்.

11. ஆயனுக்காக

ஆயனுக் காகத்தான் கண்டக னாவினை வேயர் புகழ் வில்லி புத்தூர்க்கோன் கோதைசொல் தூய தமிழ் மாலை ஈரைந்தும் வல்லவர் வாயு நன் மக்களைப் பெற்றுமகிழ்வரே !

பாடல் விளக்கம்

வேயர் குலத்தவரால் புகழப்பட்டவராய்த் திருவில்லிபுத்தூருக்குத் தலைவராக விளங்கும் பெரியாழ்வாருடைய திருமகளாகிய ஆண்டாள், தான் கோபால கிருஷ்ணனுக்கு வாழ்க்கைப்பட்டதாகக் கண்ட கனவைக் குறித்து அருளிச்செய்த தூய தமிழ் மாலையாகிய இந்தப் பத்துப் பாடல்களையும் பாராயணம் செய்பவர்கள் நற்பண்புகள் வாய்ந்த சிறந்த பிள்ளைகளைப் பெற்று மகிழ்வார்கள்.

அம்மா ரேணுகா தேவி, மத்தம்மாளே கோவிந்தம்மாளே வரலட்சுமி உருவினிலே, வளம் தருவாய் அருள் புரிவாய்

அம்மா ரேணுகா தேவி, மத்தம்மாளே கோவிந்தம்மாளே வரலட்சுமி உருவினிலே, வளம் தருவாய் அருள் புரிவாய் நின் திருவடி தஞ்சமம்மா, காக்கும் தாயே கருணை அம்மா எங்கள் குலம் செழிக்க வைப்பாய், இன்பம் நல்கு ஸ்ரீ ரேணுகா பவனி வரும் தாயே, பக்தர்க்கு அருள் மழை பொழிவாயே பசுமை நிறைந்த வாழ்வு தந்து, பகை எல்லாம் தீர்ப்பாயே வரலட்சுமி விரதம் நோற்கும், அடியார் மனம் மகிழ்வாயே எங்கள் இல்லம் காக்கும் தெய்வம், ஸ்ரீ ரேணுகா நீயே அம்மா ரேணுகா தேவி, மத்தம்மாளே கோவிந்தம்மாளே வரலட்சுமி உருவினிலே, வளம் தருவாய் அருள் புரிவாய் அத்திபாளையத்தில் வீற்றிருக்கும், தயை நிறைந்த தெய்வமே அன்பு பக்தி கொண்டவர்க்கு, ஆனந்தம் நீ தருவாயே குடும்பமெல்லாம் செழிக்க வைத்து, குறை தீர்க்கும் அன்னையே எங்கள் மனதில் நீயே நிறைந்து, வழி காட்டும் தாயே அம்மா ரேணுகா தேவி, மத்தம்மாளே கோவிந்தம்மாளே வரலட்சுமி உருவினிலே, வளம் தருவாய் அருள் புரிவாய் வேண்டி நிற்கும் அடியவர்க்கு, வேண்டியவை அருள்பவளே புண்ணிய திரு உருவினிலே, புவி முழுதும் ஆள்பவளே வரலட்சுமி விரத நாளில், உன் திருவருள் பெறுவோமே ஸ்ரீ ரேணுகா தேவி தாயே, எந்நாளும் உனைப் போற்றுவோம் அம்மா ரேணுகா தேவி, மத்தம்மாளே கோவிந்தம்மாளே வரலட்சுமி உருவினிலே, வளம் தருவாய் அருள் புரிவாய் நின் திருவடி தஞ்சமம்மா, காக்கும் தாயே கருணை அம்மா எங்கள் குலம் செழிக்க வைப்பாய், இன்பம் நல்கு ஸ்ரீ ரேணுகா

தேடிச் சோறுநிதந் தின்று பல சின்னஞ் சிறுகதைகள் பேசி மனம் வாடித் துன்பமிக உழன்று பிறர் வாடப் பலசெயல்கள் செய்து நரை கூடிக் கிழப்பருவ மெய்தி கொடுங் கூற்றுக் கிரையெனப்பின் மாயும் பல வேடிக்கை மனிதரைப் போலே நான் வீழ்வே னென்று நினைத் தாயோ?

The Miraculous Early Life of Bharathiyar: A Glimpse into His Childhood

This blog post explores the early life of Bharathiyar, focusing on a miraculous event that occurred when he was just ten years old. It delves into the significance of this event and its impact on his later life and contributions to Tamil literature and culture.

Bharathiyar, a revered figure in Tamil literature and culture, is known for his profound contributions and revolutionary ideas. However, the roots of his greatness can be traced back to his childhood, particularly a miraculous event that occurred when he was just ten years old.

The Event That Changed Everything

At the age of ten, Bharathiyar experienced a remarkable event during the festival of Aadhirai. This festival, celebrated with great fervor, was the backdrop for a significant moment in his life.

The Setting

On this particular day, Bharathiyar found himself in the mandapam (a ceremonial hall) of the Sankaran temple. Surrounded by the vibrant atmosphere of the festival, he was engaged in a unique experience that would leave a lasting impression on him.

The Encounter

While in the mandapam, Bharathiyar was in a state of deep contemplation, speaking words that seemed to resonate with the divine. It was during this moment that he encountered a mysterious figure, a woman who appeared to him in a vision. She spoke to him, and their interaction was profound and transformative.

The Message

The woman, who was later revealed to be a celestial being, conveyed a message to Bharathiyar. She mentioned that she would mark his forehead with a sacred symbol, a tilak, which would signify his destined path. This act was not merely ceremonial; it was a divine endorsement of his future contributions to society and literature.

The Significance of the Event

This miraculous encounter at such a young age played a crucial role in shaping Bharathiyar's identity and mission in life. It instilled in him a sense of purpose and a connection to the spiritual realm, which would later influence his writings and activism.

Impact on His Life and Work

The tilak, a symbol of blessing and recognition, served as a reminder of his responsibilities towards his community and culture. Bharathiyar went on to become a voice for the oppressed, advocating for social justice and equality through his poetry and speeches. His early experiences, particularly this miraculous event, fueled his passion for change and inspired countless others.

Conclusion

Bharathiyar's childhood was marked by extraordinary experiences that laid the foundation for his future as a literary giant and social reformer. The miraculous event at the age of ten not only shaped his identity but also set him on a path of greatness that would leave an indelible mark on Tamil literature and society. Understanding these early influences helps us appreciate the depth of his work and the legacy he left behind.

நல்லதோர் வீணை செய்தே - அதை நலங்கெடப் புழுதியில் எறிவதுண்டோ?

நல்லதோர் வீணை செய்தே - அதை நலங்கெடப் புழுதியில் எறிவதுண்டோ? சொல்லடி சிவசக்தி - எனைச் சுடர்மிகும் அறிவுடன் படைத்துவிட்டாய். வல்லமை தாராயோ, - இந்த மாநிலம் பயனுற வாழ்வதற்கே? சொல்லடி, சிவசக்தி - நிலச் சுமையென வாழ்ந்திடப் புரிகுவையோ? விசையுறு பந்தினைப்போல் - உள்ளம் வேண்டிய படிசெலும் உடல்கேட்டேன், நசையறு மனங்கேட்டேன் - நித்தம் நவமெனச் சுடர்தரும் உயிர்கேட்டேன், தசையினைத் தீசுடினும் - சிவ சக்தியைப் பாடும்நல் அகங்கேட்டேன், அசைவறு மதிகேட்டேன் - இவை அருள்வதில் உனக்கெதுந் தடையுளதோ?